Ahmet Kaya - Gururla Bakıyorum Dünyaya - Sözleri

Birer birer, biner biner ölürüz

Yana yana, döne döne geliriz

Biz dostu’da düşmanıda bilriz

Vurulup düşenler darda kalmasın

Çünkü isyan bayrağıdır böğrüme saplanan sancı

Çünkü harcımı öfkeyle, imanla karıyorum

Ve kederin

Ve solgun yüzlü işçilerin üzerine

Dağ başlarının hırçınlığı savruluyor benden

Çünkü beni ateşiyle dimdik tutan kin

Çünkü benim gözbebeklerimde tutuşan şafak

Miting afişleri cesur pankartlar

Ve binlerce militan

Derin denizlerin aydınlığı

Zorlu sabahlar

Gökyüzü ve lale

Sıkılmış bir yumruk gibi giriyoruz hayata

Çünkü ben sevdigim kızı

Yaşamak gibi halkım gibi sevdiğim kızı ki şiirini yazamayan

Ve türküsünü söyleyemeyen halkım gibi

Binlerce ve binlerce kurşunlanan halkım gibi

Zincire vurulan

Şavaşlara yollanan

Vergilere bağlanan halkım gibi

Felç olmuş yalnızlıklara bırakarak

Büyük acıların ve göz yaşlarının içine bırakarak

Şiirlerimin bir bıçak gibi ışıldadığı

Devrim türkülerini

Ve baş kaldırmayı öğreten dudaklarını

Bir kere olsun öpmeden

Bir kere olsun tutamadan kaygısızca

Serin bir yaz gecesi gibi ürperen ellerini

Hatta boynunu ve ayak bileklerini

Bilemeden , Bilemeden, Bilemeden

Vurdum yüreğimi şanlı kavgaya

Barışın ve özgürlügün dağlarına yürüyorum işte

Yiğitsen uslandır beni

Ey yasakların, kahpeliğin

Ve soygunların koruyucusu

Türkü çağıran kızlarımı sustur

Ve kahraman oğullarımı mezar kaza kaza kederli, kızgın

Tohum serpe serpe hünerli

Ve sömürüle sömürüle bomboş

Ve açlığın ve zulmün izlerini

Derin uçurumlarında taşıyan ellerimi

Naçaklara ve tırpanlara sarılan ellerimi

Mavzerlere sarılan ellerimi

Zincirlere vur gücün yeterse

Ama adına yaşamak dersen

Re-zil-ce

Çatlayan tomurcuğun

Doğan çocugunü çığlığını duymadan

Gül benizli sevgilinin

Titreyen gögüslerini öpmeden doyasıya

Korka korka, yana yana

Hergün biraz daha derinden

Hergün biraz daha kapkara duyarak ölümü

Aç ve arkasız

Köpekleşerek yaşamak dersen

Bu yürek

Çat diye çatlasın be

Kirsiz passız

Arı duru özümüz

Namussuza kanlı hançer sözümüz

Çok uzaktır dostlar bizim yolumuz

Durana yürüyene bin selam olsun.

Gel gelelim parlayan güneşi

Emekçi kalkların

Kahraman halkların güneşini

Şehvetle içine dolduran toprak

Şimdi sımsıcak şimdi ulaşılmaz

Şimdi olgun meyvalarla dolu

Bahar bahçelerini sarmaktadır dünyaya

Ve gülbenizli sevgilinin dudaklarında hayat

Bizi aşka ve kavgaya çağırmaktadır

Bıçak kemiğe dayandıgı

Ok yaydan fırladığı için degil

Bu bezirgan saltanatı

Bu zulüm bitsin diye

Ağaran günler için

Yeni bir dünya uğruna

Yüzlerinde cesaretin onuru

Ve imanlı gücü döğüşen dünyanın

Ve ölüme

Gülerek koşan genç savaşçıların

Albayrakları dalgalansın

Dalgalansın, dalgalansın

Kinle boğuşan yorgun yüregi

Aydınlansın diye anamın

Dişleri sökülmüş kederli ağzı

Ağlamaya hazır gözleri

Safrası, ve sonsuz dağları eriten sabrı

Merhameti

Yani bir bütün halinde insanlığımız

Yunsun arısın diye durgun pınarlarda

Alınterinin namusu kurtulsun diye

Kurtulsun diye sıcak somun

Acı soğan ve çiçekli basmalar

Ahdettik, vefaettik

Kelle koyduk

Ölen ölür dostlar

Düşmanlar heyy,

Kalan sağlar…